[ad_1]
Çılgınlık başladı mı? İngiltere hedefi etrafındaki film müziğinin, bugünlerde rahatlatıcı balina sesleri olması daha muhtemel…
Joe Hart’ın sahip olduğu tüm nitelikler için – tarafından “fenomen” olarak adlandırılmak Lionel Messi kesinlikle kafasını şişirdi – uluslararası turnuvalar sırasında İngiltere için performans gösterme konusunda hiçbir zaman tam olarak ustalaşmadı. Hart bunu kamuoyuna bile itiraf etti: “Açıkçası Euro (2016) benim en iyi saatim değildi. Çok fazla enerjim ve çok fazla tutkum var. Şüpheli bir şekilde çok fazla olabilirdi. Evet. Oldu.
Hartdog’un Galler’de oynamadan önce Lens’te çığlık atıp bağırdığını ve ardından Gareth Bale’in yarı düzgün serbest vuruşunu engelleyemeyen bir uzuv kütlesinin sallandığını hatırlarsınız.
Hart tam gaz, Jordan Pickford’un İngiltere forması giymiş olabileceği kaleciydi. Goodison Park’ta son sezonlarda aynı tikler, eksantriklikler ve sadece bunun uğruna duyulma arzusu hastalığına yakalandığını düşündüren endişe verici bir eğilim vardı. Bunlar zararsız olabilir. Bununla birlikte, herkesi istikrarsızlaştıran bir iç ağırlaşma hissini de tasvir edebilirler. Çok da uzak olmayan bir geçmişte, Pickford çok kolay bir şekilde savaş ya da kaç moduna giren öfkeli bir boğa ışığına sahipti.
Everton ve İngiltere, ‘daha sakin’ bir Pickford’dan faydalanacak
Unutmayın, bu adam, Sunderland’deki eski takım arkadaşlarından biri tarafından işler kötü gittiğinde ruh halini kontrol edemeyen (hoş bir şekilde) “kaçık” olarak tanımlanan adamdı. Tüm bunlar, onun şu anki sakin ama mücadeleci “sedasyon” durumunu oldukça etkileyici kılıyor.
Everton’da yaşadığı tüm sancılara ve büyüyen sancılara rağmen, kulüp futbolunun kabileciliğinden ayrılması 27 yaşındaki oyuncunun lehine işliyor gibi görünüyor. İngiltere’yi hayal kırıklığına uğrattığı bir zamanı hatırlamak zor. Pickford, kulübü için birçok üstün duruş yaptı – bu kayıtlara geçti – ancak en iyi çalışmalarından bazıları Three Lions ile oldu. İngiltere, 2018 Dünya Kupası yarı final kazanında Hırvatistan’a karşı uzatmalarda derin nefes alırken bile, Pickford, Mario Mandzukic’ten engelsiz bir kurtarış yaptı. Bu, yenilginin sefaletinde neredeyse unutuldu. “Cesedimin üzerinde” bir andı ve ülkesini en azından bir penaltı atışına çekmeyi hak etti.
NE BİR KURTARMA! Pickford, Mandzukic’i zekice ayaklarıyla reddediyor! pic.twitter.com/CmoUgnKRVr
— Dr Ryan Mucilih Samir
(@Ryan_Mucilih) 11 Temmuz 2018
İşte olay. Pickford, canlandırılmış vücudunun kilometrelerce genişliğe veya daha uzun mesafelere giden şutlar için bile sıçradığı ve bacaklarının Virgil Van Dijk’in vücuduna dolandığı o girdabın içine girdiğinde, mesele bu vahşi kinetik enerjiyi kırmaya çalışmak olmuştur. . Kalecilik, sadece kendi iyilikleri için dahil olması gereken huzursuz ruhlar için yeterince zordur. Asla pasif bir konum değildir. Pickford’un nöronlarında çalışan Nick Kyrgios’a benzer bir motor var. Bunu sahada daha uygulanabilir bir şeye dönüştürmek için son derece iyi bir iş çıkardı. Kişilik hala orada. Bu kısırlaştırılmadı. Fişi yeni toprakladı.
Wearsider itiraf etti bir psikologla çalışıyor elit sporcuların ulaşmak için uğraştığı marjinal kazanımları aramak için.
“Futbolda bilirsiniz, bu yüzde bir veya ikilik küçük kazançlar – sadece sahadaki yeteneğinizi artırmak ve neler başarabileceğiniz – çok önemlidir. Beslenme, psikoloji, ekstra spor seansları olsun. Bence yardımcı olur. Öyleyse neden kullanmıyorsun?”
“Bu çok önemli ve bu yıl başladığımı hissediyorum. Daha sakin hissediyorum, anı hissediyorum ve harika hissediyorum.”
Fark ettik, Jordan. “Anın içinde” olmak ve daha önce konsantrasyonunu temasa geçiren çamaşır makinesi dikkat dağıtıcılarından arınmış olmak, sahip olmaya değer bir beceridir. Kamuya açık beyanları, basına yaptığı bir önceki ranttan bir milyon mil uzakta, ölçülü bir ekip senaryosundan geliyor.
Snooker efsanesi Steve Davis bir keresinde başarının anahtarının, her şey demekken hiçbir şey ifade etmiyormuş gibi oynamak olduğunu söylemişti. Maç günü boyunca hayati anlarda korku veya kafa karışıklığı zihniyetiyle bir şekilde çarpıtılıyorsa, antrenman nedir? Neyse ki, Toffees kalecisi eleme turnuvası baskısı kavramı konusunda tamamen rahat görünüyor. Onu kucaklıyor. Şu anda Pickford’un bağırışları ve çığlıkları tam zamanında sahaya geliyor. Thomas Müller topu geniş yerine köşeye yuvarladığında, apoplektik tepkisini ancak hayal edebilirsiniz.
Sonraki durak: Roma. Baskı noktaları artıyor ve kararlılığını ve yeni bulduğu dinginliğini test edecek bir hesaplaşma olacak. Bununla birlikte, İngiltere’nin 1 Numaralı oyuncusu, kaçınılmaz hataların üstesinden gelecek ve daha uzun süre dayanacak uzun vadeli bir şey oluşturmuş gibi görünüyor.
Jordan Pickford’un aptal köpek yavrusundan İngiltere’nin iyi çocuğuna gittiği gönderi ilk olarak Football365’te çıktı.
[ad_2]
kaynak bağlantı
